Pałac Królewski
Pałac Królewski w Budapeszcie to jeden z symboli Wegier, od XIII do XX wieku stale w ogniu krzyżowym wojen i podbojów. Mieszkali w nim Turcy, Habsburgowie, trzykrotnie zniszczony, później odbudowywany w stylu architektonicznym danej epoki. Dzisiejszą, ostateczną klasycystyczną formę zyskał po II Wojnie Światowej. W gmachu otrzymała miejsce Węgierska Galeria Narodowa, Budapeszteńskie Muzeum Historyczne i Krajowa Biblioteka im. Széchényiego. XIX-wieczna brama z kutego żelaza, poprzez którą można sie dostać ze Schodów Habsburskich na tarasy pałacu.
Obok bramy widoczny jest ogromny legendarny pomnik z brązu ptaka Turula, który postawiono w 1896 roku, z okazji millennium. Studnia Macieja stoi na północno-zachodnim dziedzińcu pałacu. Jest dziełem Alajosa Stróbla powstałym w 1904 r., które przedstawia króla Macieja i Piękną Ilonę na łowach. Poprzez Bramę z Lwami wiedzie przejście na tylny dziedziniec. Swą nazwę otrzymała od czterech lwów broniących wejścia, które stworzył János Fadrusz. Kopułę Pałacu pod koniec XIX w. zaprojektował w stylu neobarokowym Alajos Hauszmann, a wybudowano ją od nowa po II Wojnie Światowej w stylu klasycystycznym na podstawie planów Lajosa Hidasiego. Pomnik Eugeniusza Savoyaiego, dzieło Józsefa Róny, postawiono w roku 1900. U stóp siedzącego na koniu księcia skuleni są dwaj jeńcy tureccy. Płaskorzeźby na cokole obrazują sceny z rostrzygającej bitwy z Turkami pod Zentą z r. 1697.XIX-wieczna brama z kutego żelaza, poprzez którą można sie dostać ze Schodów Habsburskich na tarasy pałacu. Obok bramy widoczny jest ogromny legendarny pomnik z brązu ptaka Turula, który postawiono w 1896 roku, z okazji millennium.
